Het leven zoals het is...

...patagonië!

Het werd hier al snel duidelijk dat we hier niet zomaar te gast zouden zijn :-).

De eerste dag werd ons gevraagd wanneer wij zouden koken. Ik (natacha) had het al kunnen verwachten, gezien het intussen voor mij al traditie geworden is. Voor wat hoort wat, maar voor ons was het meer een vanzelfsprekendheid om "iets terug te doen" en dan maar al te graag op deze manier. De eerste vraag die we stelden was: voor hoeveel personen? VOOR 8 PERSONEN ?! ai ai ai, madre mia :-) Daarna kwam de tweede vraag: wat gaan we maken? Na wat denkwerk kwamen we op het idee om quiche te maken. Het werden 2 quiches: eentje met spinazie en kip en eentje met groentjes en kip. Het was de eerste keer dat we het maakten en ik moet zeggen, mmmmm wat een geslaagde kookkunsten! We maakten er naar de gewoonte van de familie nog wat extra salade bij en kochten er kleine broodjes bij. Er schoot bijna niets meer over en bijna iedereen heeft toch een paar keer bijgenomen, ze gaven me best de indruk dat ze het erg lekker vonden. Gelukkig maar hé :-) Deze test was alleszins geslaagd!

Vandaag mochten we proeven van echte vers gemaakte empanadas. Gemaakt door Mabel, de tante van Paola. Het was een gezellige middag bij de tante thuis. Een gezellige grappige nonkel maakte ook nog pasta met een lekker sausje en kip, qué rico! (lekker!) Goed gelachen, samen gebowld op de wii en deelgenomen aan het vaste ritueel: maté. Het was ook fijn om foto's van de familie voorgeschoteld te krijgen. Zo wisten we al snel dat ze heel veel "hermanos" en "hermanas" hebben.

In de namiddag trokken we naar het centrum van Comodoro Rivadavia. Op zich niet veel bijzonders op het eerste zicht, maar uiteindelijk nog wel fijn om daar rond te wandelen. Op zoek naar leuke boekjes, comics in het spaans, en uiteindelijk een heerlijke capuccino\milkshake in een fijne bar aan de kust. Het verkeer verloopt hier best een beetje vreemd. Daarover vertellen we jullie nog wel wat meer. In elk geval helpt deze week ons alvast ons Spaans bij te schaven én de regels in het verkeer te leren kennen. Handig voor tegen de tijd dat we naar Salta zullen trekken om daar zelf onze plan te trekken met een huurauto voor 10 dagen.

Na ons barmomentje bezochten we de plaatselijke "kathedraal". Voor ons eerder gewoon een redelijk grote kerk, voor hier blijkbaar groot genoeg om "kathedraal" genoemd te mogen worden. Hij draagt alleszins de naam: san juan bosco. Veel houtwerk wat een warme indruk geeft, iets huiselijk in zekere zin.

Ten slotte naar de busterminal om hopelijk de juiste bus op te stappen richting "thuis". Nummer tien, de Expresso richting Rada Tilly. Net op het nippertje herkenden we de afstapplaats vlak bij het huis. Het wordt hier best snel donker. Tegen 18u weet je dat de avond snel zal vallen...nog geen half uur later stroomt de donkere lucht voorbij als een dekentje over de stad.

Er staat ons nog vanalles te verwachten vanavond blijkbaar. Het wordt een echte meidenavond vertelden ze ons, geen mannen toegelaten. Ik ben benieuwd waar we ons aan mogen verwachten!

Bon, tijd om de laptop nog eventjes door te geven hier... want dat is écht wel een strijd hier hoor! Heeeeel de dag speelt de televisie, bijna in elke kamer waar je je een tv kan inbeelden. En bijna heeeeel de dag speelt iedereen hier allerlei spelletjes op de laptop of computer. Gelukkig zijn wij van het nieuwsgierige type en best actief, zodat wij alvast ons niet laten vangen aan al deze elektronische invloeden...Zo genoot ik er ook heel erg veel van om deze voormiddag een tijdje te gaan wandelen met Dimi. Voor Hanne een grote uitdaging :-) Dimi is de hond van Paola, maar ze zorgt er niet graag voor. Hij zit hier vaak op het koertje in de koude bij de poes, Rocky. Ik heb zo te doen met dat beestje, "povrecito" (ocharme). Het beestje was echt in het dolle heen toen we hem mee naar buiten op straat namen. Jiehaaaa, twee meisjes die mij leuk vinden en met mij willen gaan wandelen. We zullen vanaf nu toch wel een plekje hebben veroverd in zijn hartje, hihi.

Bueno chicos y chicas, nos vemos una otra vez!

Un gran besso para todos, ciao X